Okyanusun Aptal Bal - Tumblr Posts

"Neden korksun ki?" dedi gülerek. "Sevgiden kim korkmuş ki?"

Ben korkarım, diye geçirdim içimden.

Kibrit Çöpü Mezarlığı

"Bana 'Nasılsın' yerine 'İyi misin' diye sorardı Dide. Ben çok seviyordum öyle sormasını.

Çünkü ben de Ali'ye yapardım aynısını."

Didehan acıyla gülümsedi. Anlamıştı ne demek istediğimi.

Evinden çıktığımızda sokaktaki bisikletli bir çocuğa takılmıştı gözüm.

"N'oldu?" diye sordu.

"Hiç, birine benzettim."

"O resimci lavuğa mı?"

Güldüm. Ona benzetmiştim ama o an Tilki'nin tepkisi, bana Ali'yi hatırlatan çocuktan daha güzeldi.

O zamanlar tam atlatabilmiş değildim. Sevgi diyemediğim bir şeyler kalmıştı içimde.

Şehrin sınırlarından girdiğim ilk anda düğümlenmişti boğazım. Günlerce geçmedi. Göğsüm sıkışıyordu, uyuyamıyordum. Bir gece uzun bir mesaj yazıp gönderdim. Tek istediğim görmesiydi.

Ali mesajı gördü. O da uzun bir cevap yazdı. O, son konuşmamızdı. Boğazımdaki düğüm çözüldü. Bir daha aklıma bile gelmedi.

İyileştikçe Tilki'ye döndü yönüm tekrar. Artık zihnimin bir köşesinde Ali olmadan kendimi verebilirdim birine.

Kendimi vermek istedim ona.