Hayat Ve Rutinlik

Hayat ve Rutinlik

Rutinliğe bağlanmış durumdayım.Okul-ev,ev-okul...Üçüncü bir uğraş alanım yok. Rutin dışı diyebileceğim tek şey,vize haftası.Sınavlarda olmasa rutinlik bataklığında kayboluyordum! Sınavlar başlayınca,üzerimde gereksiz bir adrenalin patlaması oluştu.Güya ders çalışmayı sınav haftasına bırakmayacaktım.'Sabahlama' diye bir mevzum olmayacaktı! Evet, işgüzarlık başa bela."Bugünün işini yarına bırakma"demiş,kim oldukları tartışmaya açık olmayan büyüklerimiz. Galiba günübirlik yaşamak biraz da gelecekten ya da olacaklardan korkmaktan kaynaklanıyor. 'Acaba'larla dolan hayatımız,ister istemez içinde bulunduğumuz günü, gün etmeye itiyor bizi. Olacakları ertelemek zorunda hissediyoruz kendimizi.'Amann ne sıkcam canımı..sınavlar gelince bakarız...'gibi söylemlerde bulunmamız pekte iyiye işaret değildir aslında. Hayatta mutluluğun formülü(bencee),hayattaki öncelik sıralarının belli olmasıdır. Tabii sıralamanın doğru yapılması ve sıralanmış maddelerin eksiksiz yerine getirilmesi önem arz etmekte. Çevre faktörü de önemlidir.Bunu aşmanın yolu da,'kulak kapatmak'tan geçiyor. Rutinlikten giriş yapmıştım yazıya.Tamamen bireye bağlı bir durumdur,hayat akışının nasıl ve ne düzeyde olacağı. Galiba,bence,hayat rutinlikte gizlidir...

içimdeki kelebeğe

  yapışmış halde

sen hıçkırıkları boğazıma...

yutkunamamak 

daha da zorlaştırıyor.

nefes almak güçleşiyor

giderek.

iyisi mi;

bir bardak

soğuk su içmeli.

'sen'in geçmesi

kuvvetle ihtimal!

                                                    ŞP

emrediyorum,yap bunu!

ayağına kadar gelmişti fırsat.

önemli değil,kaçabilir..

beklemelisin.

işte bu önemli!

karanlıkta yürürken ışığı hissetmelisin.

hayal kurmalısın,en gerçeğinden,

hayal edilemeyenler gerçekleşemez!

fırsatlara yol açmak,onlara yol göstermek..

yap bunu.

ne olursa olsun..

yap...

#resim alıntıdır::http://www.pronon.se/Featured/Now/i-qXVvck3

Zeze Gibisi Yok!

  "Özlenmeyi haketmiyorsun! Ama özleyeceksem de sana ihtiyacım yok.Sen kim oluyorsun ki?Seni sevmek için senden izin mi almıştım? Hatırlatır mısın bana,ne zamandan beri senin isteklerinle hareket ediyorum?" İçimdeki Zeze'yle karşılıklı konuşmalarımdan biriydi bu.Evet efendim,Şeker Portakalı'ndaki o asil çocuk olan Zeze! O kitabı yaklaşık üç ay önce okumuştum.Hala etkisindeyim.Daha doğrusu kahramanıyla hala görüşüyorum. Aslında okuduğum kitapların etkisinde uzun süreli kalan biri değilim.İstesem de kalamam. Zira bir kitaptan diğerine atlayıp duruyorum.Haliyle belli bir kitaba bağlan(a)mıyorum.Ama bu durum farklı. Zeze'yi kaybetmekten korkuyorum.Onun varlığı yalnızlığımı örtüyor belki de. Zeze ile aramı iyi tutmaya çalışıyorum.Olur da beni Portuga'yla tanıştırır diye umut ediyorum.Aslında ölmüştü.Fakat bende Zeze gibi düşünüyorum:O ölmedi,Zeze varoldukça o da yaşayacak. Geçenlerde beni ablasıyla tanıştırdı.Gloria.İnanılmaz derecede sevecen ve tatlı.Henüz beni şeker portakalıyla tanıştırmadı.Bir iki sefer konuyu açmak istedim.Ama Zeze oralı bile olmadı. En çok sözettiği kişilerden birisi de Cecilia Paim.Dünya üzerinde onun kadar anlayışlı ve duygulu bir insan yokmuş. Zeze ile yakın dostuz.Müthiş bir dinleyici ve öğüt verici bir insan.Onunla yalnız kalmak için can atıyorum. Ve Zeze gitmek istediği güne kadar beraber olacağız. Söz verdi bana.Habersiz çekip gitmeyeceğine dair söz verdi... Zeze ile ilgili yazacak çok şeyim var.Şimdilik bu kadar.  "Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın yüreğini paralayan ve sırrını kimseye anlatmadan birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbürüne çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."

Sosyalleşme-Bir Sosyal Sorun

Derler ki benim için,çok asosyalsin. Asosyal!A benim kardeşim,kime göre,neye göre sosyallikten bahsediyorsun? Sahi 'sosyal' kelimesinin tam karşılığı nedir? Türk Dil Kurumuna göre,bireyin kişilik kazanarak belli bir toplumsal çevreye hazırlanması, toplumla bütünleşmesi sürecidir,sosyalleşme. Felsefe gözlüğüyle bakıldığında:yaşamını devam ettirebilmek için yardıma ihtiyaç duyan insanın, içinde doğduğu topluma adapte olabilme sürecidir.  Bu süreç içinde (toplumsallaşma süreci) insan; içine doğduğu toplumun kültürel değerlerini öğrenir, kendine has beceriler edinir, kendi bilincine ulaşmış bir birey haline gelir. Yaşamam için topluma ihtiyacım varmış.Peki o toplum içerisinde kendimi ifade edemiyorsam,sürekli mahalle baskısı hissediyorsam,benim o toplum içerisinde kalma isteğim yok olmaz mı? Şu açıdan baksak bir de,bir olguya ya da bir ideaya bağlı kalmak özgürlük prensiplerine zıt değil midir? Tamam,bireyi birey yapan etrafındaki insan topluluğudur.Bireye anlam kazandıran,aynı cinsten canlılarla olan münasebetidir. Topluma olan ihtiyacım belli bir noktaya kadar devam eder.Toplumsal rol ve bunları destekleyen tutumları bana öğretirler.Ama bu kadar.Daha ilerisini bana dikte edemezler. Nasıl düşüneceğimi,neyi düşleyeceğimi toplum karar veremez.  Entellektüel sosyalleşme diye bir tabir de var.Bundan geri kalmak cahillikle eşdeğerdir. İnsanlık,gitgide bataklığa doğru sürükleniyor.Bu sosyalleşme ıvırtısı sonumuz olacak.Gitgide insanlık sadece tek türe indirgenecek. Tekdüze bir insan modeli olacak ve herkes o modeli örnek alıp,sosyalleşme adına özünden kopacak ve ardından da kıyamet kopacak. Kıyametin kopmasi yakındır dostlarım...

Mavi ve Siyah

Mavi ve siyah.Siyahta gözlerin,mavide sözlerin.Her siyahı görüşüm gözlerinde kaybolmama sebep ve her maviyi görüşümde sözlerin beni bayıltmakta.Mavi siyah. Doktorların reçeteyle veremeyeceği ilacımsın.Kalbin son duraklarında gelecek olan  yolcuyu beklemekteyim.Oturuyorum sabah akşam banklarda.Hava soğuyor belli bir müddet sonra.Etrafta benden başka tek bir canlı bile yok.Donmaktayım.İnadına bekleyeceğim.İnadına umudumu korumaktayım.İnadına senden vazgeçmeyeceğim.Yolun sonu senle bitecek.Son durakta,son yolcuyu beklemekteyim.Mavi siyah. Zıt renkler aslında.Zaten tüm zıtlıklar sende mükemmelleşmekte.Kusursuz.Renkler gerçek tonlarını seninle bulmakta.Renklerin anası.Mavi siyah. Vicdani ret.Doğal hakkındır bana gelmeme isteğin.Başka duraklarda inmen doğal hakkın.Gitmekte özgürsün.Özgür.Özgürlük en çok sana yakışmakta.Senden öğrenilecek çok şey var.Sen olduktan sonra inan,uluslar ayağa kalkacak.Senin gibi özgürleşmek isteyecekler.Normaldir.Özgürlük hiç bu kadar yakışmamıştır bir insana.İlham kaynağısın,köleleştirilmiş kalplere.Bana da. Kalbimde kırılmayı bekleyen prangalar.Tek dokunuşun yeter.Tek dokunuş.Ve mavi siyah renklerin fışkırması zincirlerden.Zincirler mutlu.Mavi siyah. Hep kışı yaşamayacağız ya!Her kıştan,her çetin geçen kıştan sonra bahar gelir ya.Tabii.Bahar.Kışta bana baharı göstermiştin.Yanılmadın.Bahar tam da gösterdiğin gibi.Her taraf mavi.Siyah biraz geriden geliyor.Olsun, o yolunu bulur.Mavi.Hayallerimden canlı.Hayallerimden de gerçek.Mavi.Bırakın beni.Mavide yüzmek,boğulmak istiyorum.Elimi de tutsan.Düşebilirim.Korumak için tut mesela.Yıllardır bu anla yaşıyorum.Sen ile maviliklerde yürümek.İnanılmaz.Gerçi sen olduktan sonra hiçbir şey inanılmaz değil.'İnanılmaz' kaldırılmalı lugatlardan."Sen"i gölgeleyebilecek tek bir şey kalmamalı.Mavi. Evet,sonunda siyahta geldi. Çatt... Seni beklerken uyuyakalmışım.Banktan düştüm.Hayır.Son duraktan son yolcu geçmiş.Seni beklerken yıllarca kapanmadı göz kapaklarım.Ve tam sen geçerken yorgunluğa yenik düştü.Talihsizlik.Siyah. Sadece gözlerini anımsatmayacak bana.Siyah,gidişini de hatırlatacak.Siyah.