Ana Diyarnda Ki Gn

Ana Diyarında İki Gün

  Farklı kişilikler.Farklı ama aşina olunan bir dil.Yıllardır görülmeyen akrabalar..Herkese yabancı gözlerle bakmalar..   Büyüyünce insan galiba vefasız oluyor.Bilmiyorum.farklı duygular birikti bende.Sıcak karşılanmak.aile bağlarının tek taraflı olsa da devam ettiğini gösteriyor!   Farklı yöre tatlarını da tadıyorum:Gerçekten farklı.Yerken:geçmiş üzerimden geçiyor,bu tatların önceden alındığı bilgisi ulaşıyor bana.Neyse deyip,dalıyorum yemeye :)     Asıl olduğunu sandığımız kişiliğimiz,birden canlanan anılarla yerle bir olabiliyor.Evet kaybolduğunu düşündüğüm hatıralar,kişiliğimin oluşmasında asıl etkiyi yaptığını görmek;bir bakıma mutlu etti beni.   Bunları yazarken aklıma gelen bir hususta:soyumun nerelere dayandığı konusu oldu.Kendimi her ne kadar bağımsız ırklardan olduğumu savunsamda,asıl olan:kürt,ermeni ve zazalık(gerçi kürt kolu sayılır bu ama) genlerini taşıdığımdır.Kesinlikle soyumu inkar etmem.Aslında ermenilik soyumu yakın zamana kadar hiç merak etmedim diyebilirim.Son yıllarda bu merak sayesinde ermenilere daha sıcak ve yakın oldum,olmaktayım ve de olacağım.Benliğimi olşturan kürtlük ise;sürekli övündüğüm ve hiçbir ortamda çekinmediğim,utanmadığım kısmım.Zazalık kısmıma gelince;inanın hiçbir fikrim yok!Bayram tatili için yaklaşık 12 yıl sonra ana diyarına ayak bastım ve bu düşünceler oluşmaya başladı bende:ki yazmaya karar verdim zaten.Yılın uygun zamanlarında  bu memlekette,bu yabancı kaldığım diyarda;kaybolmaya yüz tutmuş kısmımı aramaya çalışacağım.   İnsan,tabiatı gereği anı ve geleceği düşünür.Geçmişi olabildiğince unutmak hatta, hiç hatırlamak istemez.Hele bir de geçmişte başına olumsuz şeyler gelmiş ise hiç ama hiç hatırlamak istemez.Açıkçası bende o insanlardandım.İnsanlardandım diyorum çünkü değişime uğradım.Evet değişim zordur,zor gelir adem evladına.Ağır gelir kaldıramaz.Gerçekten değişmek isteyen insan,tüm zorluklara katlanmaya karar vermelidir!     Değişimin ilk ayağı,geçmişle yüzleşmektir kanaatimce.Geçmiş halolunmadan geleceğe entegre edilemez değişim olguları.Çünkü geçmiş,geleceği oluşturan tek önemli faktördür!

komplikasyon

haz/13

mecnun ne halt yemiş

leylasını ararken?

sahi;

kavuşurken,

sevdasına sarılırken

ne olmuş tepkisi

leylanın?

nasıl bakmış,

hangi duygularla

buyur etmiş,

kendi için dağları delen

o mecnunu?

                                                     ŞP

öyle galiba

 ağustos/22

gün biterken ağladım...

sessizce.sana mı kendime mi?

bilemedim..

içimden hıçkırıklar atarken,

gittiğinde

yüzündeki tebessüm aklımda.

pişmanlığın yansımasıydı gülüşün,galiba.

sebepler perdesinin inişi,

yeni farkedişim

engel olunamayan gidişin..

kıkırdamadan gitmeliydin en azından

hayatımdan.

ne hakla bu davranış!

ayna karşısında bakışlarım,

nereden çıkıpta sahiplendim ki,deyişlerim,

keşkelere kapıları açışım,

sonlanmayan sen varlığının uzantısı

aynalarda.

anılmayan'sen zamanlarının' boşa gidişi,

sensizlik çukurlarına düşüşüm,

ilk fırsatta yediğim tekmeler,

doğrulamayan aşkın sırtı,

bakılan her yerde oluşun,

çaresizce

aşkın içinden çıkmaya çalışmam,

kaybolmaya debelenmem her defasında,

her defasında

bodoslama hülyana çarpmam,

ve elden düşmeyen sigara.

gitmiş olabilir.insan o da...

insan;

ki güvenilmeyen tek varlık kendisi.

aslında bırakmalı.

onsuzluk diyarına da alışılabilir.

hayat oyken güzeldi.ama

hayat hala güzel!

tüm oruspuluklarıyla

hala yaşanılabilir.galiba.

belki de gidene inat 

yaşanmalı.bilemedim.

                                                                    ŞP

içimdeki kelebeğe

 haz/13

yapışmış halde

sen hıçkırıkları boğazıma...

yutkunamamak 

daha da zorlaştırıyor.

nefes almak güçleşiyor

giderek.

iyisi mi;

bir bardak

soğuk su içmeli.

'sen'in geçmesi

kuvvetle ihtimal!

                                                    ŞP

derin

                                                                                  mart/13 daldı.çok uzaklara daldı. önünü göremiyordu,sisten miydi? diye düşündürten,asıl kendisiydi sebep! yürüdü,düz bir yol bulmaya çalıştı.. etraf kapkaranlık, etraf ıpıssız, etraf harabelerle dolu, etraf kırık camlarla dolu... takıldı ayağı taşa,düştü. zar zor doğrulabildi, kalkmaya takati kalmamıştı. zorlamayı bırakıp,oturdu. debelenmekten vazgeçti; kendinden vazgeçmişti asıl, farkındaydı,yapacak birşey yoktu. uykuya daldı,daldı. kendine gelemedi bir türlü. kaç saat,kaç gün olduğunu bilmiyordu, o halde kaldığını... etraftan bir ses işitti. yoksa,yoksa gelen o muydu? açtığında gözlerini,açmakta zorlanmıştı; sıcak bir yatakta buldu kendini...

                                                                                             ŞP

manifesto'm!

                                                                                  26eylül13 dayanırım bu acılara. yeni acılar üretmek anlamsız,. yük kotamızı artırmamalıyız. gidenler gitmiştir, gelenlere yol açmak gerekir. ansızın beliren umutlara inanmak, sarılmak lazım gelir. her an açık olmak, her an kapıyı aralık bırakmak yakışır. hayat çetrefilli, gidenler zaten afilliydi. her gidende balık masasında dem tutmak, çaresiz insanlara mahsus! muhabbet fedaileri olarak, yol-endam bilerek hareket etmek icap eder. kahır çekenler yok olanlardı. dar hayallerde gezinen avanaklardı. baharın gelişiyle canlanan çiçekler misali; nevbaharı beklemek, hasat vaktini kollamak işimizdir bizim! kalkıp, olup bitenlere inat çayı koymak, muhabbete,hoşbeşe zemin hazırlamak: yakışandır bana,sana,ona herkese... bu işte kural bu. 'kural' ağır kalır aslında. gönül işinde ne arar, suni bağlanmalar...

                                                                          ŞP